o rdzy

См. также в других словарях:

• rdza — ż II, DCMs. rdzy 1. blm «brunatnoceglasta, krucha, porowata warstwa będąca mieszaniną wodorotlenków żelaza, tworząca się na przedmiotach z żelaza i stali pod wpływem wilgotnego powietrza» Rdza pokrywa, zżera żelazo. 2. lm D. rdzy bot. «Puccinia,… …   Słownik języka polskiego

• dotknąć — dk Va, dotknąćtknę, dotknąćtkniesz, dotknąćtknij, dotknąćtknął, dotknąćtknęła, dotknąćtknęli, dotknąćtknięty, dotknąćtknąwszy dotykać ndk I, dotknąćam, dotknąćasz, dotknąćają, dotknąćaj, dotknąćał, dotknąćany 1. «zbliżyć coś do kogoś, czegoś aż… …   Słownik języka polskiego

• nadtrawić — dk VIa, nadtrawićwię, nadtrawićwisz, nadtrawićtraw, nadtrawićwił, nadtrawićwiony nadtrawiać ndk I, nadtrawićam, nadtrawićasz, nadtrawićają, nadtrawićaj, nadtrawićał, nadtrawićany «częściowo strawić, spowodować częściowe strawienie, nadżarcie… …   Słownik języka polskiego

• nalot — m IV, D. u, Ms. nalotocie; lm M. y 1. «cienka warstewka pyłu, pary itp. na powierzchni czegoś» Szary nalot kurzu na liściach. Nalot pleśni. ∆ ogr. Nalot woskowy «cienka woskowa warstwa na skórce owocu, chroniąca przed parowaniem, uszkodzeniami… …   Słownik języka polskiego

• odrdzewiacz — m II, D. a; lm M. e, D. y techn. «roztwór kwasu z dodatkiem inhibitora, używany do chemicznego usuwania warstwy rdzy z powierzchni przedmiotów metalowych» …   Słownik języka polskiego

• odrdzewić — dk VIa, odrdzewićwię, odrdzewićwisz, odrdzewićrdzew, odrdzewićwił, odrdzewićwiony odrdzewiać ndk I, odrdzewićam, odrdzewićasz, odrdzewićają, odrdzewićaj, odrdzewićał, odrdzewićany, techn. «oczyścić metal z rdzy» Płyn odrdzewiający. Odrdzewić… …   Słownik języka polskiego

• przeciwrdzewny — «zapobiegający powstawaniu rdzy, chroniący przed rdzą» Farba przeciwrdzewna …   Słownik języka polskiego

• przeżreć — dk XI, przeżrećżrę, przeżrećżresz, przeżrećżryj, przeżrećżarł, przeżrećżarty, przeżrećżarłszy przeżerać ndk I, przeżrećam, przeżrećasz, przeżrećają, przeżrećaj, przeżrećał, przeżrećany 1. «o rdzy, wodzie, różnego rodzaju środkach chemicznych:… …   Słownik języka polskiego

• rdzawić się — ndk VIa, rdzawić sięwi się, rdzawić sięwił się «mieć, przybierać kolor rdzy, odcinać się rdzawo od tła» Drzewa rdzawiły się w zachodzącym słońcu …   Słownik języka polskiego

• rdzawy — «mający kolor rdzy; brunatnoceglasty, rudawy» Rdzawy blask pożaru. Rdzawy torf. Rdzawe liście …   Słownik języka polskiego

• rdzewieć — ndk III, rdzewiećeje, rdzewiećwiał 1. «pokrywać się rdzą; niszczeć, będąc przeżeranym przez rdzę» Rdzewieją rurociągi. □ Stara miłość nie rdzewieje.przen. Rdzewiał jego talent. 2. książk. «przybierać kolor rdzy, stawać się brunatnoceglastym» W… …   Słownik języka polskiego